SOWA OPAC : Biblioteka i Centrum Kultury, Rekreacji im. Jana z Domachowa Bzdęgi w Krobi

46089

Book

In basket

rate

Góra Synaj / Krzysztof Koziołek. - Warszawa : Wydawnictwo Akurat, 2017. - 301, [3] strony ; 20 cm.

Author

Koziołek Krzysztof (1978- ). Autor

Form of Work

Książki Proza

Demographic Group

Literatura polska

Subject

Kryminał retro Głogów (woj. dolnośląskie ; okolice) Nowa Sól (woj. lubuskie) Glogau (Głogów) Neuzalz (Nowa Sól)

Genre/Form

Powieść historyczna Kryminał

Anton Habicht za psie pieniądze pracuje w policji porządkowej Glogau. Gdy na jego drodze staje śledczy Matzke z policji kryminalnej i proponuje, żeby pracował razem z nim, Habicht nie może uwierzyć we własne szczęście. Pomaga Matzkemu przy śledztwie w sprawie śmierci chłopca, którego zwłoki znaleziono w zoo, na wybiegu dla niedźwiedzi. Tymczasem w oddalonej o 35 km Neusalz znaleziono zwłoki utopionego chłopca. Tamtejsza policja zajęła się śledztwem, a równocześnie swoje dochodzenie prowadzi pewna hrabina. Czy zgony młodych chłopców są ze sobą powiązane, a jeśli tak, to kto za nimi stoi?

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Krobia Wypożyczalnia dla Dorosłych

There are copies available to loan: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Reviews:

Czy jako rodowita zielonogórzanka mogłabym zrezygnować z lektury książki, która napisana jest przez autora pochodzącego z tego samego miasta co ja? Oczywiście, że nie. Bez chwili wahania postanowiłam zasiąść do jej czytania.
„Góra Synaj” jest kryminałem retro – akcja książki toczy się w 1938 roku w Neusalz (Nowej Soli) oraz Glogau (Głogowie).
Opowiada ona historię dwójki ludzi. Hrabiny Franziski, która znużona dniem codziennym i brakiem zainteresowania ze strony zapracowanego męża oraz zaintrygowana śmiercią chłopca w jej mieście zaczyna prowadzić swoje prywatne śledztwo w tej sprawie. (...) Drugą główną postacią jest Anton Habicht – młodszy wachmistrz w policji porządkowej, pochodzący z biednej rodziny – który dostaje propozycję współpracy z samym sekretarzem kryminalnym, a co za tym idzie ma spore szanse na duży awans i poprawienie swojej sytuacji finansowej. Sprawa, którą próbują rozwikłać dotyczy znalezienia zwłok młodego chłopca w zoo. Habicht podchodzi do tej sprawy emocjonalnie za sprawą wydarzenia, które miało miejsce rok temu.
Czy obie sprawy mają ze sobą coś wspólnego? Czy, któremuś z bohaterów uda się rozwikłać sprawę śmierci młodych chłopców w okolicy?
Muszę przyznać, że w książce tej znalazłam mieszankę (jak dla mnie) idealną.
Trupy, ciekawą zagadkę do rozwiązania, okres II Wojny Światowej, okolice dobrze mi znane czyli miejsca, w których bywam na co dzień, a nawet wzmiankę o Sherlocku.
Czy to już nie brzmi zachęcająco?
Pierwszą rzeczą na jaką zwróciłam uwagę, a która bardzo spodobała mi się w tej książce to fakt że autor przedstawił całe dochodzenie w sprawie śmierci dzieci z dwóch perspektyw. Dwie, z pozoru, niemające ze sobą nic wspólnego okoliczności i dwie nieznające się osoby, w dodatku z całkowicie innego środowiska i z innym doświadczeniem. To wszystko sprawiło, że czytelnik jest świadkiem dwóch w jakimś stopniu skrajnie różnych śledztw.
Kolejną pozytywną rzeczą jest to, że podczas lektury czuć, iż autor podszedł do swojej pracy rzetelnie i dobrze przygotował się do napisania tej książki, zaowocowało to bardzo realistyczną historią. Gdy czytamy opisy otoczenia mamy wrażenie, że znajdujemy się na danej ulicy i widzimy oczami wyobraźni dokładnie to co nasz bohater. Jednym słowem książka ma klimat.
„Góra Synaj” potrafi momentami zaskoczyć i trzymać w napięciu co jest przecież ważne w kryminałach, chociaż raczej akcja toczy się nieśpiesznie, jednak autor na sam koniec postanowił zrobić nam największą „niespodziankę” i rozegrać sprawę w niespodziewany sposób (przynajmniej ja się nie spodziewałam takiego obrotu spraw).
Na koniec mam jedno małe zastrzeżenie – nie uzyskałam odpowiedzi na wszystkie pytania i niektóre wątki nie zostały doprowadzone do końca, mam nadzieję, że jest to celowy zabieg, a odpowiedzi na resztę pytań otrzymamy w następnej części. Tak, książka ta to dopiero początek serii co mnie osobiście bardzo cieszy.